Çanlar Kimin İçin Çalıyor Maria?

Sonra birlikte oldular, saatin kolu ilerlerken, görünmez olmuştu şimdi, birine ne olursa diğerine de aynı şey olacağını biliyorlardı, bundan daha başka bir şey olamazdı, bunun her şey ve her zaman olduğunu, şimdi olmuş ve olacak olduğunu biliyorlardı. Sahip olamayacakları şeye sahip oluyorlardı. Şimdi sahip oluyorlardı ve daha önce ve her zaman ve şimdi ve şimdi, ve şimdi. Şimdi, şimdi, şimdi, sadece şimdi, hepsinden çok şimdi ve başka şimdi yok, şimdi sen varsın ve. Şimdi ve sonsuza kadar şimdi. Gel şimdi, şimdi, çünkü şimdiden başka şimdi yok. Evet şimdi. Şimdi, lütfen şimdi, sadece şimdi. Şimdiden başka bir şey yok, sen neredesin, ben neredeyim, diğeri nerede, niçin değil, niçin asla değil, yalnız bu şimdi, lütfen hep şimdi, hep şimdi, şimdi hep tek şimdi, yalnız, şimdi tek bir şimdiden başka şimdi yok, tek, gidiyor şimdi, yükseliyor şimdi, gemiyle yolculuk yapıyor şimdi, terk ediyor şimdi, dönüyor şimdi, taşıyor şimdi, uzakta şimdi yol boyunca şimdi, bütün bir yol boyunca şimdi, bir bir daha birdir, birdir, birdir, birdir, hala birdir, hala birdir, alçalarak birdir, yumuşayarak birdir, özleyerek birdir, içtenlikle birdir, mutlulukla birdir, iyilikle birdir, bağrına basmak birdir, şimdi gecenin ve çamların kokusunda, üstünde uyunmuş çam dallarına dayalı dirseklerle toprağın üzerinde birdir, şimdi kesinlikle toprakta ve gelecek günün sabahıyla, sonra tüm bunları bir kenara bırakıp: “Ah Maria, seni seviyorum, bunun için sana teşekkür ederim”.

Ernest Hemingway